5. het standpunt van de vereniging dat deze het standpunt van de gemeente om geen verdere toename
van standpaviljoens na te streven ondersteunt, voor kennisgeving wordt aangenomen;
6. het standpunt van de vereniging dat zij zich kan vinden om voor toekomstige ontwikkelingen rond het
kampeerterrein Stortemelk geen wijzigingsbevoegdheid op te nemen, voor wordt kennisgeving
aangenomen;
7. eventuele nieuw aan te leggen fietspaden slechts mogelijk zijn via een wijzigingsbevoegdheid ex artikel
11 WRO (toestemming van de provincie noodzakelijk), mits rekening wordt gehouden met het gestelde
in de beschrijving in hoofdlijnen ten aanzien van de VHR, de natuurlijke zonering en landschappelijke
waarden;
het aanleggen van fietspaden een veel minder ingrijpende maatregel is dan het bouwen van
zomerhuisjes bij het kampeerterrein;
een wijzigingsbevoegdheid daarom voldoende bescherming biedt en dat een volledige
bestemmingsplanprocedure hier niet noodzakelijk is.
dat op 28 maart 2003 is verzonden een zienswijze van de Vereniging Vrienden van kampeerterrein
Stortemelk Vlieland WSV;
dat op grond van de verzendtheorie deze zienswijze ontvankelijk is en dus in behandeling dient te worden
genomen;
dat de WSV vindt dat de vertaling van het gestelde in het Structuurplan Visie voor Vlieland niet juist heeft
plaatsgevonden naar het bestemmingsplan Buitengebied. Zij is van mening dat de 1e fase succesvol is
afgesloten en dat er geen redenen bestaan om door te gaan met de volgende fase.
dat Op 25 november 2002 de raad van de gemeente Vlieland heeft besloten accoord te gaan met een
procedure om eventueel te komen tot een nieuw bestemmingsplan voor het kampeerterrein en de directe
omgeving.
dat het besluit van de raad de ruimte geeft om aan de hand van allerlei onderzoeken aan te tonen dat het
plaatsen van luxe trekkershutten noodzakelijk is voor het voortbestaan van het kampeerterrein,
dat het advies van de provinciale dienst in het zogenaamde artikel 10 BRO overleg is opgevolgd, om de
wijzigingsbevoegdheid om mogelijke ontwikkelingen bij het kampeerterrein te regelen uit het
bestemmingsplan Buitengebied is verwijderd;
er op 25 november 2002 gekozen is voor een aparte bestemmingsplanprocedure voor dit gebied en de
zienswijze van de WSV in het buitengebied dan ook niet meer op zijn plaats is en gemaakt zal moeten
worden bij de afwegingen van een eventueel nieuw te maken bestemmingsplan Stortemelk en omgeving,
dat om die reden de zienswijze van de WSV in relatie tot het bestemmingsplan Buitengebied ongegrond
dienen te worden verklaard.
dat op 1 april 2003 een zienswijze is ingebracht door de Stichting Werkgroep Vlieland (SWV).
dat de termijn van de terinzagelegging duurde tot 31 maart 2003, doordat 30 maart 2003 op een zondag
viel zijn alle zienswijzen die zijn ingekomen op 31 maart 2003 nog meegenomen.
dat de zienswijze van de SWV op 1 oktober 2003 is bezorgd en dus niet tijdig is ingebracht
dat de reden van te late indiening lag bij persoonlijke omstandigheden die niet verschoonbaar zijn op grond
van de Termijnenwet en de zienswijze daarmee te laat is ingediend en niet ontvankelijk is
dat ondanks het feit dat de Stichting werkgroep Vlieland een zeer positieve bijdrage heeft geleverd aan de
totstandkoming van het bestemmingsplan het te laat indienen van een zienswijze ook hier een reden is
deze niet meer in behandeling te nemen.
gelet op de Wet de Ruimtelijke Ordening
besluit:
1de zienswijzen 1, 2, 3, 4 en 7 van de Waddenvereniging ongegrond te verklaren en de zienswijzen 5 en
6 voor kennisgeving aan te nemen;
de zienswijze van de Vereniging Vrienden van kampeerterrein Stortemelk Vlieland ongegrond te
verklaren;
de zienswijze van de Stichting Werkgroep Vlieland niet ontvankelijk te verklaren;
2. ongewijzigd vast te stellen het bestemmingsplan Buitengebied met dien verstande dat de naar
aanleiding van de zienswijze van DWG&T over de Structuurschema's Militaire Terreinen het ontwerp is
aangepast voor de vaststelling
3. het raadsbesluit te publiceren en op te sturen naar Gedeputeerde Staten van Fryslan voor goedkeuring.
